یکی از مسائل مهمی که با رجوع به قرآن و نهج البلاغه می تواند مورد توجه و بررسی قرار گیرد،مسأله فتنه و چگونگی مواجهه با آن و شناخت چهره واقعی فتنه گران می باشد.ما باید از رهنمودهای آخرین کتاب آسمانی و همچنین هدایت امامان معصوم(ع)،مخصوصاً امام علی(ع) که بخش زیادی از زندگانی سیاسی خود را در ستیز با فتنه گران،سپری کرده، کمال استفاده را داشته باشیم.چنانچه در حدیث است: "اذا التبست علیکم الفتن فعلیکم بالقرآن" (( هنگامی که فتنه ها به شما روی آورد به قرآن مراجعه کنید))

دوران امیرالمومنین علی(ع) یکی از دوران مثال زدنی و عبرت آموز تاریخ سیاسی اسلام برای مواجهه شدن جامعه اسلامی با فتنه های سنگین و شکننده است.از این منظر شباهت هایی را میان رفتار برخی خواص و نخبگان در دوران امیر المومنین(ع) و دوران کنونی انقلاب اسلامی می توان یافت. 

زمینه ها و ریشه های ظهور فتنه گران

فتنه در مراحل ابتدایی خود به صورت نامشهود و در خفا شکل میگیرد اما در مراحل بعدی آشکارا و بی پرده رخ عیان می کند و آثار و تبعات مذموم خود را در اجتماع ظاهر می نماید.بی گمان تا زمینه هایی فراهم نشود، آتش فتنه در جامعه ای روشن نمی گردد. این زمینه ها عبارتند از:

*نا آگاهی مردم

*غفلت از دشمن

*سطحی نگری

*دور شدن از خط ولایت

*پیروی از هوای نفس

*ضعف بنیه ایمانی و اعتقادی

*عدم تفکیک حق از باطل

*تفرقه و اختلاف

*خلل در رابطه امت و حاکمان

*شایعه پراکنی

*ولایت گریزی

انشاءالله در قسمت دوم به مطالب زیر اشاره خواهد شد:

*شیوه های مبارزه با فتنه گران

*راه های خروج از فتنه

*تقویت بصیرت سیاسی

*شناخت مراکز فتنه و افشای اهداف آنها