باسمک یا حبیب
»»» برخی آداب حضور و بهرهمندی از جلسات معنوی
* با نیت الهی و اخلاص تمام، قصد رفتن به جلسه کردن و از اغراض نفسانی، همچون رفع مشکلات یا دستیابی به حاجات دنیوی، یا یادگیری الفاظ و اصطلاحات و اندوختن محفوظات ذهنی، و یا نیل به کشف و کرامات روحی، از رهگذر حضور در جلسه، فارغ بودن.
* برنامه ی کاری خود را به نحوی تنظیم کردن که تمامی طول جلسه را از آغاز تا پایان، در مجلس حضور داشتن و در میانه ی جلسه به مجلس ملحق نشدن یا مجلس را ترک نکردن و حتّی المقدور هیچ یک از جلسات را غایب نبودن.
* در صورت امکان، قبل از حرکت به سوی جلسه، غسل کردن.
* با وضو به سمت محلّ جلسه حرکت کردن و در طول جلسه با وضو بودن.
* در طول مسیر رفتن به جلسه استغفار کردن و تسبیحات اربعه گفتن و صلوات فرستادن، و از افکار و خیالات دنیوی و خدای ناکرده گناه‌آلود، پرهیز کردن.
* قبل از ورود به محلّ جلسه، اندکی درنگ کردن و از خداوند و پیامبر اکرم (ص) و ائمّه و ملائکه ی موکّل بر جلسه، اذن ورود خواستن و توفیق حدّاکثر بهره بردن از جلسه در جهت نیل به قرب الهی و فزونی معرفت و محبّت به خدا و خوبان خدا را از آنان درخواست کردن.
* برای محفوظ ماندن خود و دیگران از تفرّق خاطر، قبل از ورود به جلسه، تلفن همراه خود را خاموش کردن.
* از پارک کردن وسیله ی نقلیه ی خود به نحوی که مزاحم ساکنان محل یا عابران شود و یا راه کسی را ببندد، پرهیز کردن؛ تا راه اهل جلسه به آسمان های معنا، تنگ و محدود نشود.
* افکار و خیالات مربوط به امور خارج از جلسه را بیرون در وردی جلسه، ترک کردن و با ذهن و دلی فارغ، به جلسه وارد شدن.
* هنگام قدم نهادن به محلّ جلسه، با توجّه، این عبارت را بر زبان راندن: ربِّ اَدخِلنی مُدخَلَ صِدقٍ وَ اَخرِجنی مُخرَجَ صِدقٍ وَ اجعَل لی مِن لَدُنکَ سُلطاناً نَصیراً: پروردگارا مرا با صدق به این مجلس وارد کن و با صدق از این مجلس خارج ساز و در طول جلسه نیز نیرویی یاری کننده به من عطا کن.
* در بدو ورود به جلسه، در درون خود، به پیامبر(ص) و اهل بیت و ملائکه حاضر در جلسه و همه ی حاضران مجلس، سلام کردن.
* در طول جلسه خود را در محضر خدا و پیامبر(ص) و اهل بیت دیدن و در ظاهر و باطن خویش، ادب محضر آن بزرگواران را مراعات کردن.
* با دلی سرشار از محبّت به حضّار مجلس و پاک از کدورت و کینه و بدگمانی به آنان، با یگانگی و صمیمیّت، به جمع حاضران پیوستن.
* در طول جلسه، با حسن استقبال، افراد تازه را به جمع خویش پذیرا شدن و برای نشستن آنها جا گشودن.
* همه ی حضّار مجلس، همسطح یکدیگر نشستن و برخی در میان یا کنار مجلس ایستاده نبودن.
* در طول جلسه، توجّه خود را به آنچه بیان می شود متمرکز کردن، و از راه دل با گوینده ارتباط برقرار کردن و از مطالب بهره بردن و از مصروف ساختن توجّه و مشغول کردن فکر خود به ظاهر و رفتار و آمد و شد و گفتگوی دیگران یا ظواهر محلّ جلسه، احتراز کردن.
* با تردید و شکّاکیت و ذهن ایرادجو، با مطالب جلسه مواجه نشدن و آنچه قابل فهم و قبول بود را پذیرفتن و از آنچه قابل هضم نبود، بدون انکار، عبور کردن و برای هضم آن، به خویشتن و گوینده فشار نیاوردن و فهم آن را به آینده موکول دانستن.
* از ابراز نظر و سؤال و چون و چرا کردن در بین صحبت گوینده پرهیز کردن و در صورت ضرورت، پس از جلسه، سؤال یا ابهام خویش را به صورت خصوصی، با گوینده در میان گذاردن.
* با سکوت و آرامش، مستمع مطالب بودن و هنگام صحبت گوینده، از گفتگو با یکدیگر یا آمد و شد در محلّ جلسه اجتناب کردن.
* خود را شریک در اداره ی جلسه شمردن و با هماهنگی مسؤولان جلسه، در انجام کارهای جلسه، مشارکت جستن.
* با اهل جلسه، آشنا و صمیمی شدن و در فاصله ی دو جلسه، با هم ارتباط داشتن و از حال یکدیگر باخبر بودن و در مشکلات مادّی و معنوی، به یاری یکدیگر شتافتن و از تذکّرات و توصیه‌های سازنده ی یکدیگر در جهت درک بهتر حقایق معنوی و ثبات قدم بیشتر در طی طریق بندگی، بهره بردن و در مواضع دعا، برای توفیق و سعادت یکدیگر دعا کردن.
* هیچگاه قصد رفتن از جلسه نکردن و به نحوی که گویا شخص قصد دارد تا قیامت آنجا بماند، با دل، همیشه در جلسه ماندن و هنگام رفتن از جلسه، بدون قصد محل را ترک کردن.
* پس از هر جلسه تا جلسه ی بعد، هر روز مطالب گفته شده در جلسه را در ذهن خود مرور کردن و در مورد آن تفکّر و تأمّل نمودن و از این رهگذر، به فهم عمیق‌تر مطالب دست یافتن و حال و هوای معنوی جلسه را تا جلسه ی بعد در درون خود حفظ کردن و تداوم بخشیدن.
* در مراعات و به کار بستن نکات مطرح شده در جلسات، در زندگی خود، اهتمام داشتن و در پیاده کردن آموزه‌های بیان شده، در وجود خود، سعی نمودن و از اعتیاد به شنوندگی صِرف، بر حذر بودن.
* هر چندگاه یک بار، به ارزیابی خود پرداختن و بهره ی عملی و رشد و تحوّل خویش در اثر حضور در جلسات را مورد ارزیابی قرار دادن.
»»» برخی آداب حضور و بهرهمندی از جلسات معنوی
* با نیت الهی و اخلاص تمام، قصد رفتن به جلسه کردن و از اغراض نفسانی، همچون رفع مشکلات یا دستیابی به حاجات دنیوی، یا یادگیری الفاظ و اصطلاحات و اندوختن محفوظات ذهنی، و یا نیل به کشف و کرامات روحی، از رهگذر حضور در جلسه، فارغ بودن.
* برنامه ی کاری خود را به نحوی تنظیم کردن که تمامی طول جلسه را از آغاز تا پایان، در مجلس حضور داشتن و در میانه ی جلسه به مجلس ملحق نشدن یا مجلس را ترک نکردن و حتّی المقدور هیچ یک از جلسات را غایب نبودن.
* در صورت امکان، قبل از حرکت به سوی جلسه، غسل کردن.
* با وضو به سمت محلّ جلسه حرکت کردن و در طول جلسه با وضو بودن.
* در طول مسیر رفتن به جلسه استغفار کردن و تسبیحات اربعه گفتن و صلوات فرستادن، و از افکار و خیالات دنیوی و خدای ناکرده گناه‌آلود، پرهیز کردن.
* قبل از ورود به محلّ جلسه، اندکی درنگ کردن و از خداوند و پیامبر اکرم (ص) و ائمّه و ملائکه ی موکّل بر جلسه، اذن ورود خواستن و توفیق حدّاکثر بهره بردن از جلسه در جهت نیل به قرب الهی و فزونی معرفت و محبّت به خدا و خوبان خدا را از آنان درخواست کردن.
* برای محفوظ ماندن خود و دیگران از تفرّق خاطر، قبل از ورود به جلسه، تلفن همراه خود را خاموش کردن.
* از پارک کردن وسیله ی نقلیه ی خود به نحوی که مزاحم ساکنان محل یا عابران شود و یا راه کسی را ببندد، پرهیز کردن؛ تا راه اهل جلسه به آسمان های معنا، تنگ و محدود نشود.
* افکار و خیالات مربوط به امور خارج از جلسه را بیرون در وردی جلسه، ترک کردن و با ذهن و دلی فارغ، به جلسه وارد شدن.
* هنگام قدم نهادن به محلّ جلسه، با توجّه، این عبارت را بر زبان راندن: ربِّ اَدخِلنی مُدخَلَ صِدقٍ وَ اَخرِجنی مُخرَجَ صِدقٍ وَ اجعَل لی مِن لَدُنکَ سُلطاناً نَصیراً: پروردگارا مرا با صدق به این مجلس وارد کن و با صدق از این مجلس خارج ساز و در طول جلسه نیز نیرویی یاری کننده به من عطا کن.
* در بدو ورود به جلسه، در درون خود، به پیامبر(ص) و اهل بیت و ملائکه حاضر در جلسه و همه ی حاضران مجلس، سلام کردن.
* در طول جلسه خود را در محضر خدا و پیامبر(ص) و اهل بیت دیدن و در ظاهر و باطن خویش، ادب محضر آن بزرگواران را مراعات کردن.
* با دلی سرشار از محبّت به حضّار مجلس و پاک از کدورت و کینه و بدگمانی به آنان، با یگانگی و صمیمیّت، به جمع حاضران پیوستن.
* در طول جلسه، با حسن استقبال، افراد تازه را به جمع خویش پذیرا شدن و برای نشستن آنها جا گشودن.
* همه ی حضّار مجلس، همسطح یکدیگر نشستن و برخی در میان یا کنار مجلس ایستاده نبودن.
* در طول جلسه، توجّه خود را به آنچه بیان می شود متمرکز کردن، و از راه دل با گوینده ارتباط برقرار کردن و از مطالب بهره بردن و از مصروف ساختن توجّه و مشغول کردن فکر خود به ظاهر و رفتار و آمد و شد و گفتگوی دیگران یا ظواهر محلّ جلسه، احتراز کردن.
* با تردید و شکّاکیت و ذهن ایرادجو، با مطالب جلسه مواجه نشدن و آنچه قابل فهم و قبول بود را پذیرفتن و از آنچه قابل هضم نبود، بدون انکار، عبور کردن و برای هضم آن، به خویشتن و گوینده فشار نیاوردن و فهم آن را به آینده موکول دانستن.
* از ابراز نظر و سؤال و چون و چرا کردن در بین صحبت گوینده پرهیز کردن و در صورت ضرورت، پس از جلسه، سؤال یا ابهام خویش را به صورت خصوصی، با گوینده در میان گذاردن.
* با سکوت و آرامش، مستمع مطالب بودن و هنگام صحبت گوینده، از گفتگو با یکدیگر یا آمد و شد در محلّ جلسه اجتناب کردن.
* خود را شریک در اداره ی جلسه شمردن و با هماهنگی مسؤولان جلسه، در انجام کارهای جلسه، مشارکت جستن.
* با اهل جلسه، آشنا و صمیمی شدن و در فاصله ی دو جلسه، با هم ارتباط داشتن و از حال یکدیگر باخبر بودن و در مشکلات مادّی و معنوی، به یاری یکدیگر شتافتن و از تذکّرات و توصیه‌های سازنده ی یکدیگر در جهت درک بهتر حقایق معنوی و ثبات قدم بیشتر در طی طریق بندگی، بهره بردن و در مواضع دعا، برای توفیق و سعادت یکدیگر دعا کردن.
* هیچگاه قصد رفتن از جلسه نکردن و به نحوی که گویا شخص قصد دارد تا قیامت آنجا بماند، با دل، همیشه در جلسه ماندن و هنگام رفتن از جلسه، بدون قصد محل را ترک کردن.
* پس از هر جلسه تا جلسه ی بعد، هر روز مطالب گفته شده در جلسه را در ذهن خود مرور کردن و در مورد آن تفکّر و تأمّل نمودن و از این رهگذر، به فهم عمیق‌تر مطالب دست یافتن و حال و هوای معنوی جلسه را تا جلسه ی بعد در درون خود حفظ کردن و تداوم بخشیدن.
* در مراعات و به کار بستن نکات مطرح شده در جلسات، در زندگی خود، اهتمام داشتن و در پیاده کردن آموزه‌های بیان شده، در وجود خود، سعی نمودن و از اعتیاد به شنوندگی صِرف، بر حذر بودن.
* هر چندگاه یک بار، به ارزیابی خود پرداختن و بهره ی عملی و رشد و تحوّل خویش در اثر حضور در جلسات را مورد ارزیابی قرار دادن.
نوشته شده در یکشنبه 89/8/2 توسط به گفته مقام معظم رهبری:سید شهیدان اهل قلم،شهید سید مرتضی آوینی
|
نظر
